Koniec roku to czas, kiedy zazwyczaj siadamy z kartką i długopisem robiąc swoiste bilanse, podsumowując minione dwanaście miesięcy, robiąc podsumowanie zysków i strat. Nowy rok to też czas nadziei- myślimy o tym, co też przyniesie ten nadchodzący rok, dwanaście nowych miesięcy, które na razie pozostają czystą kartą w kalendarzu. Chyba nie ma osoby, która choć raz nie sporządziłaby postanowień noworocznych. A wypisujemy w nich same idealne plany i wymagania- że schudniemy dziesięć kilo, że zapiszemy się na siłownię, przeczytamy choć jedną książkę w miesiącu, znajdziemy fajną pracę, dostaniemy podwyżkę, umówimy się z przystojnym chłopakiem, który od dawna nam się podoba. I na sporządzeniu listy zazwyczaj się kończy, bo nie mamy już ochoty wprowadzać na raz tylu zmian.
Postanowienia noworoczne? Zadbaj o swój związek! To często nagłówek kolorowych pism kobiecych w grudniu. Czy jest on przesadzony? Chyba nie- dbanie o naszego partnera lub partnerkę powinno być przez cały rok naszym priorytetem. Pozostawanie w zdrowej relacji, w której dwoje ludzi szanuje się nawzajem, szanuje swoje zdanie, rozumie odmienny punkt widzenia powinno być naszym celem każdego dnia, a nie tylko noworocznym postanowieniem, że od stycznia się za to porządnie weźmiemy. Bycie w związku niejednokrotnie wymaga od nas poświęcenia, energii na rzeczy, których nie chce nam się robić, ale naszemu partnerowi na tym zależy. Jeśli ktoś jest dla nas naprawdę ważny, musimy nauczyć się go słuchać i odpowiadać na jego potrzeby, działa to oczywiście w obie strony.
Nowy rok to oczywiście fantastyczny czas, aby szczególnie przyłożyć się do stworzenia zdrowej relacji z partnerem, opartej na uczciwości, miłości, zrozumieniu i byciu wobec siebie lojalnym. Dwoje ludzi o różnych charakterach i z różnych środowisk na pewno spotka wiele trudności na wspólnej drodze życia, ale dzięki miłości i zrozumieniu powinni poradzić sobie z byciem razem. Spójrzmy na naszych rodziców i na dziadków- wiele z tych związków przetrwało dziesiątki lat, my też mamy na to szansę.

Wartości odżywcze kasz – co zawierają: kasza manna jęczmienna?To temat, który niewątpliwie zainteresuje określoną grupę osób. Nic zresztą w tym dziwnego, ponieważ coraz więcej ludzi przywiązuje wagę do tego, co je. Wszak nie bez powodu mówi się, że jesteśmy tym, co jemy. I bardzo dobrze, że próbujemy zdrowo się odżywiać, ponieważ odpowiednio zbilansowana dieta to podstawa naszego zdrowia. Do tego jeszcze warto dodać aktywność fizyczną.
Tak naprawdę nie jest aż tak wielką filozofią to, żeby rzeczywiście przestawić się na odpowiednie żywienie, bo na naszym rynku dostępnych jest już coraz więcej produktów najwyższej jakości. Co prawda, za takie rzeczy trzeba swoje zapłacić, ale przecież nie można oszczędzać na zdrowiu. Już Jan Kochanowski przed wiekami przekonywał sobie współczesnych, że „nic nad zdrowie ani lepszego, ani droższego”, a przecież od tamtych czasów nic w tej materii się nie zmieniło.
Wróćmy jednak do zasadniczego tematu niniejszego artykułu, bo wszak miała być w nim mowa o tym, jakie są wartości odżywcze kasz – co zawierają: kasza manna jęczmienna. Otóż, wszystkie kasze zawierają przede wszystkim cenne minerały, witaminy i błonnik. Są też bogatym źródłem skrobi. Są to witaminy z grupy B: B1 (tiamina), B2, PP, B6, kwas foliowy i witamina E. Sporo jest również w nich składników mineralnych: potas, żelazo, magnez, wapń, miedź, cynk, mangan i krzem. To zdecydowanie ich cechy wspólne. I jeszcze jedna uwaga, a mianowicie, im ziarno, z którego powstaje kasza, jest mniej oczyszczone, tym kasza zawiera więcej cennych składników odżywczych.
Kasze mogą jeść osoby, które cierpią na nadciśnienie tętnicze, na choroby serca, osoby zagrożone anemią, diabetycy, dzieci, osoby starsze.
Warto też na koniec wspomnieć, z jakich ziaren powstają poszczególne rodzaje kasz. I tak, z jęczmienia produkuje się kaszę perłową oraz pęczak, z prosa – kaszę jaglaną, z kukurydzy- kaszę kukurydzianą, z gryki – gryczaną i krakowską, natomiast z pszenicy wytwarza się mannę oraz kuskus. To tak na marginesie, ale warto takową wiedzę posiadać.

Protezy zębowe mogą być wykonane z różnych rodzajów materiałów ze względu na wykazywane odmienne właściwości. Zaliczamy do nich korony zębowe i licówki: kompozytowe akrylowe i porcelanowe.

Materiały kompozytowe to inaczej mówiąc mieszkanki materiałów, które zostały sporządzone w celu uzyskania lepszych efektów stosowania danego tworzywa sztucznego. Korony zębowe i wypełnienia często są wykonywane właśnie z kompozytów.

Mieszanki akrylowe są raczej stosowane do wykonywania protez całkowitych i częściowych a dokładnie do części udających ruchome tkanki wewnątrz jamy ustnej. Zastosowanie ich do koron a tym bardziej licówek, to raczej rozwiązanie tymczasowe z dwóch powodów. Po pierwsze jest to materiałów, dzięki któremu nie można uzyskać wysokiej estetyki ze względu na wizualne niedostosowanie do tego celu. Owszem można uzyskać jak najbardziej zbliżony odcień do kolorystyki uzębienia pacjenta, jednak inny sposób załamywania światła powoduje, że zawsze korona czy licówka akrylowa będzie bardziej zaznaczona w łuku zębowym a co za tym idzie bardziej widoczna. Drugim powodem stosowania akrylu raczej tymczasowo jest fakt, że w porównaniu chociażby do kompozytu, o porcelanie nawet nie wspominając, jego wytrzymałość jest dużo mniejsza i może szybko ulec zniszczeniu podczas procesu odgryzania pokarmu lub przeżuwania. Z kolei jej stosowanie jako protez zębowych tymczasowych jest przede wszystkim uzasadnione niską ceną i szybkością wykonania takiego zastępstwa.

Największy efekt estetyczny w połączeniu z wysoką wytrzymałością można uzyskać przy użyciu koron i licówek z porcelany. Proces wypalania na tyle wzmacnia daną protezę, że prawdopodobieństwo zniszczenia jest maksymalnie zminimalizowane. Dodatkowym atutem jest wyjątkowo złożona możliwość kolorystycznego dostosowania odcienia korony do naturalnego koloru zębów pacjenta. Nie tylko możliwe jest uzyskanie podobieństwa odcienia, ale też pojedynczych wzorów, które mogą występować w jamie ustanej danej osoby. Tak korzystne właściwości tego materiału sprowadzają go do bycia najdroższą opcją, jednak jest ona także najlepsza jakościowo.

Niniejszy artykuł poświęcony będzie odpowiedzi na pytanie, czy ostropest plamisty – pomaga w dolegliwościach wątroby.
Ostropest plamisty jest rośliną, której zadaniem jest zapobieganie uszkodzeniom wątroby poprzez uniemożliwienie łączenia się różnych toksyn z powierzchnią wątroby. Ponadto ostropest przyczynia się do przywrócenia równowagi wewnętrznej organizmu, a także ma działanie antyrakowe oraz uniemożliwia namnażanie się wolnych rodników.
Z owoców ostropestu pozyskuje się kompleks flawonolignanów, czyli tak zwaną sylimarynę, której zadaniem jest ochrona błon komórkowych hepatocytów wątrobowych. One zaś odpowiedzialne są za ochronę wątroby przed działaniem toksycznych związków, a także zwiększenie jej możliwości regeneracyjnych. Dlatego też wyciągi z ostropestu stosuje się w uszkodzeniach wątroby spowodowanych różnymi czynnikami toksycznymi. Bardzo często używany jest w przypadku terapii chorób wątroby, spowodowanych m. in. alkoholizmem, gdyż powoduje ochronę wątroby oraz nerek przed szkodliwym działaniem trucizn i pomaga w szybkim ich usunięciu z organizmu. Jest również pomocny w łagodzeniu skutków ubocznych leczenia środkami farmaceutycznymi. Szczególnie istotne jest, że chroni wątrobę przed silnie działającymi lekami, stosowanymi między innymi w terapii przeciwnowotworowej, w leczeniu AIDS czy antybiotykoterapii.
Do głównych zalet można zaliczyć to, że ostropest plamisty powoduje szybszą regenerację starych komórek oraz stymuluje wytwarzanie nowych, młodych komórek wątroby. Zapobiega wielu chorobom wątroby oraz obniża stężenie cholesterolu we krwi, dzięki czemu zmniejsza ryzyko powstawania miażdżycy.
Stosując ostropest plamisty należy pamiętać, że jego działanie będzie zauważalne dopiero po minimum dwóch tygodniach stosowania.
Zatem odpowiadając na pytanie, czy ostropest plamisty – pomaga w dolegliwościach wątroby, jednoznacznie można stwierdzić, że tak. Potwierdzone to zostało wynikami różnych badań, a także doświadczeniem wielu osób, które doświadczyły problemów z wątrobą.

Na rynku kosmetycznym są dostępne liczne kremy przeciwzmarszczkowe – jak działają i jak wybrać dobry? Dużo zależy od indywidualnych potrzeb. Każdy ma inną skórę, więc potrzebuję innych składników odżywczych. Dla skóry dojrzałej i skłonnej do zmarszczek istnieją specjalne kremy przeciwzmarszczkowe – jak działają i jak wybrać dobry? Nie warto kupować tego, co najtańsze, gdyż zazwyczaj niska cena wiąże się ze słabą jakością. Dobrej jakości kremy przeciwzmarszczkowe – jak działają i jak wybrać dobry? Można poszukać w dobrych drogeriach kosmetycznych. W składzie najlepiej szukać takich składników, jak kwas hialuronowy, kolagen, witamina C, gdyż one działają bardzo korzystnie na skórę dojrzałą. Kremy przeciwzmarszczkowe – jak działają i jak wybrać dobry? Sam fakt, że krem zawiera pewne składniki, nie świadczy jeszcze o jego znakomitym działaniu. Krem może mieć znikome ilości pozytywnie działających składników, a reszta to mogą być toksyczne dodatki. Kremy przeciwzmarszczkowe – jak działają i jak wybrać dobry? Zawsze należy zwracać uwagę na pierwsze składniki produktu. To ich jest najwięcej i to one będą działać na skórę, korzystnie lub nie.
Kremy przeciwzmarszczkowe – jak działają i jak wybrać dobry? Warto korzystać z kosmetyków tej marki, którą już znamy i która dobrze działa na naszą skórę. Jest duża szansa, że krem przeciwzmarszczkowy od tego producenta również się sprawdzi. Najlepsze kremy przeciwzmarszczkowe – jak działają i jak wybrać dobry? Zadaniem tych kosmetyków jest ujędrnianie i nawilżanie skóry, tak, aby opóźnić jej starzenie się i zapewnić atrakcyjny wygląd. Kremy przeciwzmarszczkowe – jak działają i jak wybrać dobry? Niestety, działanie nawet najlepszych kosmetyków nigdy nie dorówna profesjonalnym zabiegom. Kremy działają tylko na wierzchnią warstwę skóry i nie są w stanie dotrzeć do głębszych warstw. Kremy przeciwzmarszczkowe – jak działają i jak wybrać dobry? Z pewnością są świetnym sposobem na profilaktykę pierwszych zmarszczek, ale nie sprawią, że istniejące już zmarszczki znikną.

Szukasz sposobu na szybkie schudnięcie? Ciekawi cię dieta tygodniowa i chciałbyś szybko zobaczyć efekty.
Dieta tygodniowa – jak ułożyć plan na tydzień odchudzania?
Jedną z najlepszych diet, które dają błyskawiczne efekty jest dieta kapuściana.
Pomimo, że dieta kapuściana należy do jednej z najłatwiejszych i najprzyjemniejszych kuracji odchudzających, wiele osób woli jeszcze bardzo uprościć sobie życie i zamknąć dietę w gotowych pigułkach. Rynek suplementów obfituje w środki odchudzające, sporządzone na bazie naturalnych wyciągów i posiadające dodatkowe witaminy i składniki mineralne. Suplementy „kapuściane” są sporządzane na bazie zupy kapuścianej, dlatego też ich skuteczność jest taka sama jak w przypadku stosowania diety. Dieta kapuściana jest dostępna dla każdego. Nie obciąża portfela, ani nie wymaga długotrwałych przygotowań. W każdym mieście, na każdym targu i w sklepie, możemy kupić główkę włoskiej, albo białej kapusty, która stanie się podstawą i najważniejszym elementem naszej diety.
Cena za główkę kapusty waha się w granicach kilku złotych, zatem trudno mówić o jakimkolwiek nadszarpywaniu budżetu. Kapusta włoska jest zazwyczaj nieco droższa od białej, co nie zmienia faktu, że poruszamy się w niskich rzędach kwot.
Oprócz kapusty (preferowana kapusta biała) spożywamy produkty, które i tak na co dzień goszczą w naszej diecie-mowa przede wszystkim o selerach naciowych, marchewkach, cebulach i papryce. Aby wzmocnić dietę możemy zastosować również przyprawy, które wpływają na zintensyfikowanie procesu przemiany materii. Mowa oczywiście o pieprzu czarnym oraz szafranie. Dieta kapuściana stosowana jest przez osoby ze wszystkich warstw społecznych, co dowodzi, że jej popularność nie jest wynikową założeń ekonomicznych oraz kondycji finansowej kuracjuszy. Czy znają Państwo inną dietę, która byłaby równie skuteczna, a jednocześnie tak tania jak dieta kapuściana?Dieta tygodniowa – jak ułożyć plan na tydzień odchudzania? To proste – wystarczy przestrzegać zasad diety kapuścianej.

Opuchnięte oczy czy nabrzmiałe powieki często są uznawane za problem czysto estetyczny. Mało kto jakoś specjalnie się nimi przejmuje, choć zmagający się z nimi ludzie zauważają od razu, że zdecydowanie pogarszają one ich wygląd zewnętrzny. Obrzęk występujący na powiekach może być jednak przyczyną znacznie poważniejszych schorzeń, które wymagają już odpowiedniego leczenia. Co zatem doprowadza najczęściej do powstania takiego objawu?

Zapuchnięte oczy obrzęk powiek – jakie są możliwe przyczyny?
Bardzo często, o ile nie najczęściej, zapuchnięte oczy są po prostu reakcją alergiczną organizmu. Zazwyczaj towarzyszy im wtedy bladość skóry oraz silny i intensywny świąd. Człowiek nie może przestać się drapać, przez co jedynie pogarsza swoją sytuację. Do takich reakcji może dojść w momencie stosowania nieodpowiednich kremów pod oczy czy pewnych kosmetyków kolorowych. Zanim człowiek przetestuje na sobie nowy preparat, powinien koniecznie sprawdzić, czy nie jest przypadkiem na niego uczulony. W tym celu wystarczy wykonać mały test, nakładając niewielką ilość substancji na rękę i kładąc się tak spać. Jeżeli rano w miejscu, w którym zaaplikowało się kosmetyk, pojawi się jakiegokolwiek zaczerwienienie, oznacza to, że prawdopodobnie człowiek jest uczulony przynajmniej na jeden z jego składników. Nie wolno mu wtedy z takiego preparatu korzystać.

Inną przyczyną obrzęku powiek są stany zapalne oczu. Najczęściej chodzi tutaj o infekcyjne zapalenie spojówek. Dolegliwość objawia się zaczerwienieniem gałek ocznych i uczuciem piasku występującego pod powiekami. Często też zaburza ona pole widzenia i tym samym utrudnia codzienne funkcjonowanie. Jak zwalczyć infekcyjne zapalenie spojówek? Otóż można je przeczekać albo poradzić sobie z nim znacznie szybciej, odwiedzając gabinet okulistyczny. Istnieją specjalne maści, które nakłada się na powieki, aby zminimalizować obrzęk i złagodzić dolegliwości bólowe. Działają one dość szybko, dlatego już po kilku dniach po infekcji nie ma żadnego śladu i człowiek może o niej zapomnieć.

Domowe sposoby na ból gardła to kwestia, która z całą pewnością będzie w stanie zainteresować chyba wiele osób. Dlaczego? To oczywiste, ponieważ ból gardła to nader częsta dolegliwość, z którą raczej nie biegniemy od razu do lekarza. Oczywiście, kiedy ból jest już spory, a do tego jeszcze na migdałach pojawiły się ropne wykwity, to sprawa nabiera już innego znaczenia. Wszystko wskazuje na to, że mamy do czynienia z anginą i konieczna będzie antybiotykoterapia. Warto dodać w tym miejscu, że przed zaaplikowaniem konkretnego leku chory powinien mieć pobrany wymaz z gardła, aby zrobić antybiogram, na podstawie którego stwierdzi się, jaki antybiotyk okaże się optymalny w danym przypadku. Niestety, tego rodzaju praktyki nie są stosowane w naszej rzeczywistości, bo z tym wiążą się określone koszty. Szkoda, bo ileż razy jest tak, że pacjent wziął jakiś antybiotyk, a ten kompletnie mu nie pomógł, bo w w jego spektrum działania nie było akurat bakterii, które spowodowały stan zapalny u danej osoby.. A pamiętajmy przy tym, że żaden antybiotyk nie jest obojętny dla naszego organizmu i na długo pozostawia w nim ślady. Pewnie, że czasami bez tego typu leków nie można się obejść, ale kiedy jest to możliwe, unikajmy takich środków. Nim więc udamy się do lekarza, sprawdźmy, jakie domowe sposoby na ból gardła byłyby na tyle skuteczne w naszym przypadku, żeby udało się jednak uniknąć wizyty w przychodni. No cóż, pod hasłem: domowe sposoby na ból gardła znajdziemy co najmniej kilka, które warto wypróbować. Zapewne każdy z nas ma jakieś swoje sprawdzone tego typu terapie, ale może warto poszerzyć spektrum działania o inne takie metody. Na pewno sensowne jest płukanie gardła różnymi specyfikami, które łagodzą stan zapalny. Mogą to być gotowe środki, które kupuje się w aptece, albo też można zaparzyć sobie np. szałwię i nią płukać gardło. Inni preferują do tego celu roztwór amolu. Jeszcze inni stosują roztwór soli. Są i tacy, którzy popijają rumianek albo herbatę z imbirem. No cóż, każdy ma jakieś swoje recepty i w razie potrzeby stosuje je, z mniejszym czy też większym powodzeniem.

Stawy kolanowe każdego dnia muszą wykonywać bardzo ciężką pracę. Są bezustannie obciążane, zwłaszcza u osób grubszych i otyłych. Negatywnie wpływa na nie nawet aktywność fizyczna, która w teorii ma poprawiać ludzkie zdrowie. Jeżeli stawy kolanowe zaczynają być w bardzo złej kondycji, należy o nie jak najszybciej zadbać. Jednym z najlepiej działających na nie zabiegów jest artroskopia. Na czym więc ona polega i kiedy warto się na nią zdecydować? No i co najważniejsze – artroskopia stawu kolanowego – czy jest skuteczna?

Wbrew pozorom artroskopia nie jest jakimś specjalnie inwazyjnym zabiegiem. Z tego powodu nie należy się go jakoś bardzo obawiać. Idealnie radzi sobie on z różnorodnymi chorobami tyczącymi się stawów kolanowych. Zabieg wykonuje się poprzez wprowadzenie do kolana specjalnej kamery, której obraz jest następnie odczytywany przez lekarza. W podobny sposób można wprowadzić do stawu narzędzie atroskopowe, które z kolei leczy różnorodne uszkodzenia. Zabieg nie jest wbrew pozorom specjalnie bolesny i na pewno sprawia pacjentowi mniejszy dyskomfort od operacji wykonywanych na kolanie otwartym. Tuż po leczeniu można oczywiście odczuwać pewne skutki uboczne, jednak dość szybko one mijają. Po tygodniu szwy z kolana zostają ściągnięte, a pacjent może ponownie wrócić do swojego standardowego stylu życia. Sam zabieg trwa natomiast jakieś kilkadziesiąt minut i jest wykonywany w znieczuleniu ogólnym. Już po paru godzinach po leczeniu pacjent może wrócić do domu.

Warto jednak pamiętać o tym, że nawet najlepsze zabiegi i profesjonalne leczenie nie zastąpią człowiekowi stosowania prawidłowego i zdrowego stylu życia. Choroby stawów kolanowych nie biorą się z niczego i zwykle ludzie sami do nich doprowadzają. Przede wszystkim spędzają większość czasu w pozycji siedzącej i podczas pracy nawet nie myślą o tym, by zrobić sobie krótką przerwę, wstać na chwilę od komputera i przynajmniej przejść się po pokoju. A już takie postępowanie mogłoby zapobiec powstawaniu chorób stawu kolanowego.

Ból jelit – co może oznaczać?
W zależności od towarzyszących mu objawów może sygnalizować drobne lub poważne dolegliwości, jednak nie powinniśmy bagatelizować sygnałów wysyłanych przez nasz organizm i skonsultować z lekarzem występujący problem by zdiagnozować przyczynę i w razie potrzeby rozpocząć leczenie.
Ból jelit może być objawem zatrucia pokarmowego lub grypy jelitowej, w tym przypadku objawem towarzyszącym są utrzymujące się 2-3 dni biegunki, wysoka temperatura oraz ból brzucha. Leczenie w takim przypadku wymaga nawadniania organizmu oraz stosowania leków przeciwbiegunkowych. Dodatkowo trzeba dostarczyć organizmowi elektrolitów i probiotyków by odbudować florę bakteryjną.
Kolejną przyczyną bólu może być WZJG (wrzodziejące zapalenie jelita grubego). Symptomami tej choroby jest bolesne wypróżnianie się niepokojąco zabarwionym ropą lub krwią stolcem, wzdęcie brzucha i bóle skurczowe, brak apetytu i podwyższona temperatura. W leczeniu najważniejsza jest odpowiednia dieta.
Częstą dolegliwością, której towarzyszy ból jelit, zaparcia z naprzemienną biegunką, kujący ból brzucha, wzdęcia, nudności jest zespół jelita drażliwego. Przyczyna tego schorzenia nie jest jednoznaczna, a do jego wyleczenia należy stosować odpowiednią dietę, środki farmakologiczne zalecone przez lekarza oraz psychoterapię.
Zapalenie uchyłków jelita grubego, również objawia się silnymi bólami w okolicach podbrzusza z lewej strony dodatkowo towarzyszą mu takie objawy jak: gorączka, zaparcia, uczucie niepełnego wypróżnienia, niestrawność. Ta dolegliwość pojawia się najczęściej przez nieodpowiednią dietę, która zawiera za mało błonnika. Jest to jedna z poważniejszych chorób jelit a brak konsultacji z lekarzem może doprowadzić do groźnych powikłań, jak np. zapalenia otrzewnej.
Nietolerancja laktozy jest kolejnym schorzeniem objawiającym się bólem brzucha, oprócz bóli chorzy najczęściej skarżą się także na kolki, nudności, wymioty, gazy, wzdęcia, biegunki, przelewanie w brzuchu. Przyczyną tej dolegliwości jest niedobór laktozy w organizmie co należy skonsultować z lekarzem.